Filmrecensie | Little Women

Little Women begon als een geliefd negentiende-eeuws boek, geschreven door Louisa May Alcott, maar is inmiddels al meerdere malen verfilmd. Deze edities vielen bij het publiek goed in de smaak, en ook de nieuwste filmadaptatie kan zich bij deze reeks voegen. Zowel liefhebbers van het boek als nieuwkomers zijn het erover eens: Little Women is een succes.

Het verhaal speelt zich af in de Verenigde Staten, rond de periode van de Amerikaanse Burgeroorlog (1861-1865). De zussen Meg, Jo, Beth en Amy wonen samen met hun moeder in behoorlijke armoede. Alle zussen hebben een talent, waar zij het liefst zoveel mogelijk tijd aan besteden. Zo speelt Beth piano en is Jo schrijfster. Alcott baseerde haar personages op mensen die ze kende, en baseerde het personage van Jo op ervaringen uit haar eigen leven. De zussen zijn vaak verantwoordelijk voor de humor in de film, de onderlinge dynamiek zorgt regelmatig voor lachwekkende momenten.

Emoties

Tegelijkertijd is Little Women een triest verhaal, over het verliezen van dierbaren, dromen die niet waargemaakt kunnen worden, en hoe het is om een vrouw in de negentiende eeuw te zijn. Jo toont regelmatig hoe ontevreden ze is met de status die vrouwen in deze periode hebben, iets waar Alcott zelf waarschijnlijk mee worstelde. Omdat Alcott bovendien zelf nooit trouwde en Jo in de boeken mannenkleding draagt, wordt er vaak gespeculeerd over haar seksualiteit. Regisseuse Greta Gerwig speelde met dit idee en liet Jo en Laurie (een vriend van Jo) accessoires uitwisselen gedurende de film. Het ligt er daardoor niet dik bovenop hoe Jo/Alcott zich identificeert, iets waar Gerwig expres voor heeft gekozen, maar de oplettende kijker kan deze informatie er wel uithalen. Eigenlijk is alles in de film op deze manier perfect in balans: emoties voelen gemeend, maar nooit overdreven. Het goede acteerwerk van onder meer Emma Watson, Meryl Streep, Saoirse Ronan en Laura Dern draagt hier natuurlijk ook aan bij.

Lovende reacties, maar geen prijzen

Little Women voelt al erg waarheidsgetrouw doordat het op een realistische manier speelt met de seksuele geaardheid van Jo, maar de regisseuse heeft nog andere technieken toegepast om het verhaal nog meer tot leven te wekken. Zo heeft Gerwig ervoor gekozen om te filmen in Massachusetts, waar Alcott en haar zussen opgroeiden, en liet ze zich inspireren door schilderijen uit die tijd. Winslow Homer’s High Tide diende bijvoorbeeld als voorbeeld voor de scènes op het strand – kostuumdesigner Jacqueline Durran baseerde de look van Jo op de kleding dat het figuur in het schilderij draagt. Fans van het boek zien de input die Greta Gerwig heeft geleverd en genieten van de aanvullingen die zij aan het verhaal weet te brengen, en recensenten hebben de film overladen met goede recensies.

Desondanks greep Little Women mis bij de grote prijsuitreikingen: de film won geen prijzen bij de Golden Globes en moest bij de Oscars tevreden zijn met slechts één prijs (voor beste kostuums). Hoewel de film bij de Oscars genomineerd was voor beste film, is Greta Gerwig niet genomineerd voor de prijs van beste regisseuse – terwijl deze nominaties normaal gesproken overeenkomen. Films als deze doen het debat over representativiteit bij de grote prijsuitreikingen weer opwaaien. Helemaal nu bij eerdere vertoningen in de Verenigde Staten bleek dat mannen geen interesse hadden in de film, omdat ze vonden dat het ‘voor een vrouwenpubliek’ bedoeld was. Volgens velen is het vrouwelijke karakter van het verhaal de reden waarom Little Women vaak overgeslagen wordt bij de grote prijsuitreikingen, omdat degene die de nominaties uitbrengen voornamelijk (witte) mannen zijn.

Ondanks de minimale aandacht die Little Women op officiële prijsuitreikingen kreeg, staat het verhaal bij het publiek opnieuw in de spotlights. De lovende recensies zullen wellicht interesse opwekken bij een publiek die anders deze film links had laten liggen, wat hopelijk betekent dat meer mannen kennis zullen maken met het verhaal. Little Women is, een paar eeuwen na de officiële publicatie van het boek, nog steeds een verhaal waar mensen met verschillende achtergronden, van jong tot oud, van kunnen genieten. Verschillende generaties zijn opgegroeid met de Amerikaanse zussen en goede verfilmingen als deze houden die traditie in stand.

Door Inge Kleefman.


Greta Gerwig: Little Women
Vanaf 6 februari in de Nederlandse bioscopen te zien
Met o.a.: Saoirse Ronan, Emma Watson en Florence Pugh


Inge Kleefman (1999) behaalde eerst een propedeuse journalistiek op Hogeschool Windesheim en is daarna begonnen aan de bachelor geschiedenis aan de Universiteit van Amsterdam, waar ze momenteel aan haar afstudeertraject is begonnen.

Berichten gemaakt 1231

Gerelateerde berichten

Type je zoekwoorden hierboven en druk op Enter om te zoeken. Druk ESC om te annuleren.

Terug naar boven