Tot op haar oude dag werd ze aangesproken met de vraag: “U bent toch Jetje van Radio Oranje?”. Tijdens de Tweede Wereldoorlog zong zangeres Jetty Paerl Nederlandse luisteraars toe vanuit Londen. In de liedjes, die werden geschreven door haar vader Jo Paerl, werden de Duitse bezetters en NSB’ers op de hak genomen. Door middel van muziek streed Jetje van Radio Oranje tegen de bezetting.
Vorig jaar overleed Jetty Paerl op 92-jarige leeftijd. Paerl bouwde na de Tweede Wereldoorlog een carrière als zangeres op. In 1940 was ze echter nog een onbekend meisje dat per toeval in Engeland belandde. Samen met haar vader, de gerenommeerde filmdistributeur Jo Paerl, en haar moeder bevond ze zich in de meidagen van 1940 in Brussel voor de opnamen van de nieuwe Nederlandse speelfilm Van het een komt het ander. Vanwege de Duitse inval in Nederland werd de film nooit voltooid en toen de oorlog uitbrak werd het gezin meegevoerd in de vluchtelingenstroom naar Frankrijk. Ze reisden zes weken lang door België en Frankrijk voordat ze op een Hollands koopvaardijschip de overtocht naar Londen konden maken, waar ze eind juni arriveerden.
Jo Paerl nam een baantje als portier, maar wist al snel een functie bij de Regerings Voorlichtingsdienst te bemachtigen. Op een feestavond voor de pas opgerichte Prinses Irenebrigade zong zijn dochter een door hem geschreven Nederlandse vertaling van het oorlogsliedje We’ll meet again: ,,We zien elkaar weer, maar wanneer, ja, wanneer”.
Het lied was een groot succes. Dankzij het optreden raakten Jo Paerl als tekstschrijver en Jetty als zangeres betrokken bij Radio Oranje en het cabaretprogramma De Watergeus. Hoewel het satirische radioprogramma slechts een jaar bestond, werd Jo Paerl de belangrijkste tekstschrijver van De Watergeus.
Via de Engelandvaarders, die uit bezet gebied naar Engeland overstaken, bleef Jo Paerl op de hoogte van wat er in Nederland speelde. Enkele Engelandvaarders kenden de liedjes uit hun hoofd. ‘Ik niet, ik zong ze van een papiertje’, bekende Jetty later. Elk woord moest glashelder worden uitgesproken, omdat de Duitse stoorzenders de uitzending hinderden. Jetty werd daarom tot vervelends toe bijgebracht om haar dictie te perfectioneren. Haar stem bracht troost in de Nederlandse huiskamers, maar van haar populariteit had ze in Londen nauwelijks weet. Voor de luisteraars was ze een mysterieuze, maar troostende stem die je altijd liet weten: “We zien elkaar weer”.
Wil je meer weten over Jetty Paerl, de Watergeus en muziek van de Tweede Wereldoorlog. Tijdens de Nacht van de Geschiedenis op zaterdag 18 oktober interviewt journaliste Floor Rusman (NRC) Anne-Rose Bantzinger, de dochter van Jetty Paerl.
22:00-22:30 uur
Toren 2.
