A Legal Assessment of the Movement for a Belgian-Dutch Alliance Prior to the First World War
De scriptie is hier op deze pagina te lezen.
Samenvatting
In de jaren vóór de Eerste Wereldoorlog begonnen de spanningen tussen de Europese grootmachten steeds verder op te lopen. Midden tussen deze grootmachten lagen België en Nederland die stug vasthielden aan hun neutraliteit. In het geval van België was dit niet geheel vrijwillig: in 1839 hadden deze zelfde grootmachten besloten dat het ten allen tijden en tegenover alle mogendheden neutraal moest blijven. Nederland had hier echter wél vrijwillig voor gekozen met het idee dat het door onpartijdig te blijven ook buiten een potentieel gewapend conflict zou weten te blijven. Toch begon in deze jaren het idee op te komen dat, mocht zo’n conflict daadwerkelijk uitbreken, België en Nederland samen sterker zouden staan en daarom een bondgenootschap aan moesten gaan. Dit riep de vraag op in hoeverre zo’n bondgenootschap mogelijk was gezien de internationale neutraliteitsverplichting van België. Deze masterscriptie analyseert de juridische argumenten van de beweging die streefde naar een Entente Hollando-Belge. Het komt tot de conclusie dat deze argumenten meestal niet al te sterk waren omdat ze zeer selectief gebruik maakten van de internationale verdragen waar de neutraliteit van België op gebaseerd was en van de werken van internationale juristen. Hierdoor waren de opties voor een Entente zeer beperkt.
August Coenders (Roermond, 1997) studeerde Europees recht aan de universiteit van Maastricht en aan Trinity College Dublin, waar hij een voorliefde voor rechtsgeschiedenis heeft ontwikkeld. In de toekomst hoopt hij op dit gebied ook te promoveren en op den duur in Europees recht en rechtsgeschiedenis les te mogen geven in het mooie Maastricht.
