Samenvatting
Door te kijken naar een groot aantal patiëntendossiers van mannelijke en vrouwelijke artsen uit de tweede helft van de negentiende eeuw uit de Verenigde Staten, onderzoekt deze scriptie de rol van gender in de arts-patiëntrelatie. Wat was de context waarbinnen de arts-patiëntrelatie plaatsvond en wat waren de visies van mannelijke en vrouwelijke artsen op vrouwelijke ziektes? Hoe benaderden mannelijke en vrouwelijke artsen hun patiënten? En in hoeverre speelden gender en agency een rol bij de ervaringen van vrouwelijke patiënten van de behandelingen van mannelijke en vrouwelijke artsen?
Uit dit onderzoek blijkt dat mannelijke en vrouwelijke artsen verschillende visies hadden op de aard van vrouwelijke ziektes en dat hun gender in de praktijk een veelzeggende bijdrage leverde aan hun therapeutische benadering tegenover vrouwelijke patiënten. Door te focussen op hoe patiënten actief deelnamen aan de creatie van het medisch discours, is vastgesteld dat vrouwelijke patiënten niet slechts passief waren, maar bijdroegen aan de manier waarop vrouwelijke ziektes werden afgebeeld en begrepen.
Bron afbeelding header: Zie pagina 2 van het fliphtml boekje.
Babette Heppener rondde afgelopen jaar de bachelor Geschiedenis af aan de Rijksuniversiteit Groningen. Tijdens haar studie richt ze zich voornamelijk op moderne geschiedenis, (cultuur)medische geschiedenis, negentiende- en begin twintigste-eeuwse geschiedenis van de Verenigde Staten, Life writing en gendergeschiedenis. Deze onderwerpen komen ook allemaal aan bod in haar scriptie. Momenteel volgt ze de master History & Heritage Consultancy, waarbij ze zich bezighoudt met erfgoedkwesties en publieksgeschiedenis. In plaats van een afstudeerscriptie, schrijft ze een tentoonstellingsplan met als onderwerp de ziektebeelden neurasthenie en hysterie eind negentiende en begin twintigste eeuw in Nederland, en de gelijkenissen met hedendaagse ziektebeelden als depressie en burnout. Deze master sluit aan bij haar wens om mijn passie voor geschiedenis te delen met andere mensen en geschiedenis toegankelijker te maken voor een breed publiek.
