Deze publicatie, gebaseerd op een BA-scriptie geschreven in 2007, maakt een politiek-historische analyse van Zuid-Afrika tussen de jaren ’70 van de vorige eeuw tot aan de huidige tijd. Het stuk bestaat grofweg uit drie delen. Het eerste deel vormt een korte historische achtergrond van het moderne Zuid-Afrika: de conflicten tussen verschillende volkeren die ook tussen blanke groepen onderling tot bittere vijandschap leidden, de ontwikkeling van een parlementaire traditie die zich in de eerste helft van de 20e eeuw kon spiegelen aan die van vele andere landen maar die zich daarna in een geheel andere richting ontwikkelde. De moeizame hervormingen van het systeem van wetten dat sindsdien door het Zuid-Afrikaanse parlement was geïnstalleerd en welke men in het westen kent onder de verzamelnaam ‘apartheid’ is de kern van het eerste deel.
Het tweede deel gaat over de onderhandelingen tot machtsoverdracht tussen het blanke minderheidsbewind enerzijds en de verschillende zwarte groepen en partijen anderzijds. Deze onderhandelingen vonden plaats tegen de achtergrond van een maatschappij die in toenemende mate op rampkoers leek te zijn. De verschillende groeperingen in Zuid-Afrika die sinds jaar en dag volgens etnische en raciale lijnen gesegregeerd waren, kwamen steeds harder met elkaar in botsing. De omvorming van de oude democratie, die ‘slechts vir blankes’ was bedoeld, tot een volledig inclusieve liberale democratie waarin iedere Zuidafrikaan zijn of haar stem zou krijgen, ging ook niet zonder slag of stoot.
Als afsluiting en wellicht een blik op de toekomst wordt in het derde deel het Zuid-Afrika van tegenwoordig besproken. Het zo genaamde ‘wonder’ van geweldloze overgang naar liberale democratie, de structurele tekortkomingen van deze democratie met wortels in de onderhandelingen en nog verder terug, alsmede de meest in het oog springende gevaren voor een democratisch functionerend systeem passeren hier de revue.
Eerst de bijbehorende longread lezen? Dat kan hier.