Samenvatting
Het parlement van Albanië keurde in januari 2017 de plannen goed voor een uitgebreid bouwplan voor de hoofdstad met als titel: Tirana 2030. Het Italiaanse architectenbureau dat het internationale bid won, wil Tirana klaarstomen voor de toekomst. Tirana 2030 is exemplarisch voor de geschiedenis van Albanië. Het is bijna honderd jaar geleden dat het eerste Italiaanse meesterplan voor de hoofdstad werd ontworpen. In 1925 ontwierp de Italiaanse architect Armando Brasini een plan voor een binnenstad. Brasini en zijn compagnon Florestano di Fausto, beiden bekende fascistische architecten die ook in Rome aan grote projecten werkten, tekenden de eerste schetsen voor de hoofdstad zoals wij die nu kennen. Breder gezien staan de bouwplannen van Italië symbool voor een lange periode van Italiaanse invloed in Albanië. Benito Mussolini, sinds 1922 Duce van Italië, zag architectuur als een manier van educatie in het proces van de totalitarisering van de samenleving.
Het Albanese beleid van Italië besloeg meer dan wat bouwplannen. Italië zette allerlei instrumenten in om controle uit te oefenen. Italiaanse archeologen deden opgravingen in Albanië in de jaren twintig, dertig en veertig. Italië had een bepaalde visie met het koloniseren van Albanië, een visie die verder ging dan louter economische kolonisatie van het land.
Deze scriptie toont aan dat de Italiaanse inspanningen in Albanië in de eerste helft van de 20ste eeuw onderdeel waren van een breed beleid. De inspanningen die leidden tot de annexatie van Albanië door het fascistische regime zijn te kenmerken als italianisering. Deze studie onderzoekt dit Italiaans buitenlandbeleid met als centrale leidraad de culturele, economische en politieke italianisering in Albanië in de periode 1925 – 1943.
Henk Veldhuizen (1995) is als historicus afgestudeerd aan de Rijksuniversiteit Groningen met een specialisatie in de geschiedenis van Midden- en Oost-Europa van de afgelopen honderdvijftig jaar. Zijn afstudeerscriptie combineerde zijn voorliefde voor de Balkanregio én Italiaanse geschiedenis, waar hij trachtte een niche in de geschiedschrijving aan te vullen. Henks belangstelling ligt op het vlak waar diplomatie, (cultuur)-geschiedenis en sociaaleconomische geschiedenis elkaar raken of dáár waar de geschiedenis zichtbaar doorwerkt in het heden, zoals in het geval van het fascistische verleden van Italië. De internationale diplomatieke betrekkingen die Vaticaanstad wereldwijd bezigt maakte hij van dichtbij mee tijdens een stage op de Nederlandse Ambassade bij de Heilige Stoel, waar hij zijn nieuwsgierigheid verder kon ontwikkelen. Momenteel werkt hij als beleidsmedewerker Cultuur & Welzijn bij twee gemeenten in Noord-Nederland.
