In deze masterthese geeft Joyce van Os antwoord op de vraag hoe een community museum kan omgaan met een neutrale benadering van de geschiedenis door toepassing van het narrativisme in de tentoonstelling waarbij herinnering, identiteit en emancipatie de uitgangspunten zijn.
Daarnaast heeft Van Os de vraag gesteld hoe het narrativisme door middel van een verhalende tentoonstelling de twee doelen (geschiedenis levend houden en een brug te slaan naar hele samenleving) kon ondersteunen. Het collectief geheugen van de gemeenschap, als dat al bestaat, kan persoonlijke verhalen verbinden aan de tentoongestelde objecten en zou een identificerende functie kunnen hebben voor andere bezoekers. Daarvoor is wel een museum nodig om het materiaal en de verhalen tentoon te stellen. Door de verhalende elementen kan iedere bezoeker zich verplaatsen in de geschiedenis van een andere gemeenschap. En deze inleving en belevenis van de geschiedenis leidt misschien wel tot emancipatie van minderheden.
LEES DE BIJBEHORENDE LONGREAD HIER.
LEES ‘NARRATIEVE TENTOONSTELLINGSTECHNIEK, HERINNERING EN DISPLAY IN HET COMMUNITY MUSEUM. GESCHIEDENIS EN VERHALEN IN MUSEUM MALUKU’ HIER:
