Stigmatisering, zegt dat u iets? Het betekent het brandmerken of schandvlekken van een groep of individu. Sekswerkers tijden de jaren tachtig (maar tegenwoordig wellicht nog) voelden zich gestigmatiseerd. De maatschappij keek op hen neer, want wat hadden die ‘hoeren’ nou te melden? De dames hadden hier genoeg van en wilden het taboe doorbreken. Ze besloten de samenleving kennis te laten maken met hen, zo kon men eindelijk zien dat ze ook ‘gewone vrouwen’ waren die naar de Albert Heijn gingen en samen een kop thee dronken. De sekswerkers gingen deze strijd samen met een groepje feministen aan.
Maar feminisme en prostitutie, gaat dat samen? Sommige feministen in de jaren tachtig dachten van wel, sekswerkers waren immers ook ‘Baas in Eigen Buik’. Prostitutie werd door hen gezien als een manier om te ontsnappen van de dominantie van de mannen, aangezien prostituees een eigen inkomen hadden. Aan de andere kant is het idee van de overwegende groep feministen ook logisch: sekswerk hielp de mannelijke dominantie juist. Hoerenlopers konden zelf een meisje, met wie zij de komende tien minuten een erotische tijd zouden beleven, uitzoeken. De macht van de sekswerker lag in het feit dat de betreffende hoerenloper wel geld moest betalen aan hun vrouw-voor-tien-minuten.
EERST DE LONGREAD LEZEN? DEZE VIND JE HIER.
http://issuu.com/jongehistorici/docs/45_judith_hellemons?e=3845706/32570789
