Longread: Jan-Erik Keman, De lat te hoog. Waarom de kiezer ondanks grenzeloze ambities en een ongekende dadendrang begin jaren zeventig toch geen invloed kreeg op de regeringsvorming

  ‘Vandaag is voor mij de dag van de vuile handen, van schuld en boete. Vandaag zal de partij aan de kiezers moeten bekennen dat beloften geheel of gedeeltelijk niet waar gemaakt kunnen worden.’[1] Sonja van der Gaast, kritisch PvdA-lid te Utrecht, voelde zich bedrogen. Men had gouden bergen beloofd, maar molshopen geleverd. Het kabinet-Den […]

Type je zoekwoorden hierboven en druk op Enter om te zoeken. Druk ESC om te annuleren.

Terug naar boven