Sommige kranten prezen het aan als de nieuwe Downton Abbey, maar niets is minder waar: House of Guinness is soms wat grof, enigszins gewaagd en zit vol intrige.
De wilde wereld van het bier
House of Guinness is de nieuwste serie van Steven Knight, de maker van het immens populaire Peaky Blinders. De serie gaat over de familie achter het beroemde biermerk, maar ook over de omstandigheden in laat negentiende-eeuws Ierland. Het verhaal speelt zich af in 1868, zo’n twintig jaar na de Ierse hongersnood, waar we de gevolgen van te zien krijgen. Ook de Ierse onafhankelijkheidsbeweging krijgt ruim de aandacht. Het hoofdverhaal is het beste te omschrijven als een soort historische Succession: de eerste aflevering begint met de dood van Benjamin Guinness, waarna zijn vier kinderen moeten afwachten wie er wordt aangewezen als zijn opvolger en meteen flink plannen beginnen te smeden.
Muziek en modder
Ook voor ik wist wie deze serie had gemaakt, moest ik meteen aan Peaky Blinders denken. Beide series hebben grofgebekte broers en zussen als hoofdpersonen die samen moeten proberen om het familiebedrijf overeind te houden, en beide zitten ze vol met modderige straten en vervallen havens. De extreem rijke Guinness-familie hoeft echter niet te bedenken hoe ze hun illegale zaken op orde krijgen; ze moeten eerder denken aan het overeind houden van hun reputatie en het navigeren door politiek gevoelige wateren. De ambitieuze Edward probeert naar Amerika uit te breiden en de macht van zijn familie te bewaken door de arbeiders tevreden te houden, Benjamin is een alcoholist met gokschulden en wordt zo goed als onterfd, zus Anne voelt zich gevangen in haar huwelijk en Arthur moet zijn homoseksualiteit voor de buitenwereld verbergen. Ondanks de serieuze onderwerpen die aan bod komen, zijn er hier en daar ook wat meer zwart-komische elementen of momenten met een knipoog. De serie lijkt zich soms iets te graag als ‘modern’ te willen profileren, niet zozeer in het verhaal zelf maar meer in de uitvoering. Alle personages spreken hardop hun frustraties uit, vaak terwijl er een butler of ouder familielid geshockeerd toekijkt. Steeds worden er grote titels in beeld gebracht om extra informatie te geven: wanneer de notaris voorleest hoeveel geld Guinness senior had, verschijnt er in koeienletters hoeveel pond dat in 2025 zou zijn geweest (meer dan honderd miljoen, overigens). Op zich interessant om te weten, maar ook een beetje een fourth wall break. Met name de eerste aflevering zit vol met moderne muziek die naar mijn mening toch niet helemaal goed aansloot, en ik moest bijna lachen toen de vier kinderen de begrafenis van hun vader verlieten met harde rapmuziek op de achtergrond. Dit neemt gelukkig later af, waardoor de latere afleveringen wat consistenter qua toon zijn.
Feit en fictie
De serie doet over het algemeen namelijk helemaal geen poging om anachronistisch te zijn; de (politieke) omstandigheden worden realistisch in beeld gebracht en er is veel aandacht voor historische details. Iets wat me meteen opviel waren alle hoeden die de personages consequent dragen, inclusief een enorme variatie aan hoge hoeden en bolhoeden. Alhoewel ‘nette’ mensen tot aan de jaren ’70 nauwelijks zonder hoed de straat op gingen wordt er lang niet in elke historische serie aandacht aan besteed. Toch is House of Guinness bepaald geen documentaire; de eerste plaats is gereserveerd voor het familiedrama. Daarbij zal een hoop zijn verzonnen en aangedikt, zoals de affaire tussen Anne en de (fictieve) opzichter van de brouwerij. Ook Arthur’s homoseksualiteit staat niet vast, behalve een bron die erop wijst dat hij van te voren met zijn vrouw zou hebben afgesproken dat ze het bed niet hoefden te delen. Grappig genoeg komt het idee voor de serie van een nazaat van de Guinness-familie, terwijl andere leden van die familie zich juist tegen de serie hebben uitgesproken. Minder grappig is dat er vanuit Ierland nogal wat kritiek op de serie is gekomen. De serie zou de ‘gewone’ Ieren wel erg stereotiep neerzetten, en de grotendeels Engelse acteurs mogen nog wat aan hun accent werken. De onderdrukking van Ierland door Engeland blijft een gevoelig onderwerp, en een serie van Engelse handen die zich in een zeer pijnlijke tijd voor Ierland afspeelt zou er mogelijk beter aan doen om zo nauwkeurig mogelijk met de materie om te gaan.
Voor wie houdt van familiedrama’s, zwarte komedies én mooi aangeklede kostuumdrama’s is House of Guinness zeker een aanrader. Voor de echte geschiedenis kun je wellicht toch beter een boek over dit onderwerp lezen.
Door Stella van Ginkel
House of Guinness (2025) is te zien op Netflix
Bedacht door Steven Knight en Ivanna Lowell
Met o.a. Anthony Boyle, Louis Partridge, Emily Fairn en Fionn O’Shea
