Recensie | Netflix – Rise of Empires: Ottoman

Er zijn gebeurtenissen in de wereldgeschiedenis waarvan historici zonder enige twijfel meteen het jaartal weten. Het West-Romeinse Rijk viel in 476, Columbus ‘ontdekte’ Amerika in 1492, in 1648 werd in Münster vrede gesloten en Constantinopel viel in 1453. Over die laatste gebeurtenis gaat de Netflix serie Rise of Empires: Ottoman.

Constantinopel was in die tijd het laatste bolwerk van het Oost-Romeinse/Byzantijnse Rijk. Dit Rijk stond in 1453 op zijn laatste benen toen de Ottomaanse Turken voor de zoveelste keer aan de deur van Constantinopel kwamen kloppen. Maar deze keer lukte het de Turken om de stad te veroveren, waarna ze de naam veranderden in Istanbul.

Docudrama

Het verhaal over de val van Constantinopel wordt in de serie verteld als een docudrama, wat betekent dat het tegelijk een gedramatiseerde film is die zich afspeelt in het verleden als een documentaire waarin historici uitleg geven bij de gebeurtenissen. Rise of Empires behoudt een goede balans tussen het historische en documentaire-aspect waardoor de beide genres mooi in elkaar overvloeien. De serie belicht zowel de Ottomaanse als de Byzantijnse kant van het verhaal, waardoor er ruimte is voor meerdere perspectieven. De rol van de Ottomaanse sultan Mehmet de Veroveraar (1432-1481) wordt vertolkt door Cem Yiğit Üzümoğlu. Daarnaast wordt de Byzantijnse keizer Constantine XI Palaiologos (1405-1453) gespeeld door Tommaso Basili. Verder wordt het verhaal verteld door Charles Dance, bekend als Tywin Lannister uit Game of Thrones. In de serie leveren de hoofdpersonen een goede prestatie waardoor het verhaal overtuigend en echt aanvoelt. Hetzelfde kan helaas niet worden gezegd over een aantal ondersteunende personages.

De historici die betrokken zijn bij de serie geven duiding bij de gebeurtenissen uit 1453 en daarvoor. Twee bekenden zijn Roger Crowly en Celâl Şengör. Crowly heeft met zijn boek 1453: The Holy War for Constantinople and the Clash of Islam and the West over het onderwerp gepubliceerd. Şengör, verbonden aan de Istanbul Technical University, heeft niet over het onderwerp gepubliceerd, maar zijn enthousiasme over deze geschiedenis maakt het leuk om naar hem te luisteren.

De val van Constantinopel en de opkomst van het Ottomaanse rijk

De keuze om naast de opkomst van het Ottomaanse Rijk ook de Byzantijnse kant van het verhaal te vertellen pakt goed uit. De twee perspectieven worden niet als een zwart-wit tegenstelling weergegeven. Aan beide kanten zijn verraders en verschillende meningen over de te volgen koers. Dit maakt de serie complex en boeiend.

Ook wordt het verhaal op een gedetailleerde manier verteld. Je leert over de befaamde Ottomaanse superkanonnen die de ‘onbreekbare’ muren van Constantinopel moesten penetreren. Verder wordt er lang stilgestaan bij het wereldbeeld van de Ottomanen en Byzantijnen: het sterke geloof in astrologie, profetieën uit de Koran over de val van Constantinopel, Byzantijnse overleveringen over de val van Constantinopel, en de symboliek achter het verschijnen van de bloedmaan. Dit soort belangrijke details zijn zeker interessant voor historici en liefhebbers van deze geschiedenis.

Teleologie

Het minste punt vanuit historisch perspectief is het teleologische karakter van de serie. We weten allemaal dat Constantinopel in 1453 werd veroverd door de Ottomanen, maar in de tijd wisten ze dat natuurlijk niet. Echter, in de serie wordt steeds verwezen dat Mehmet uitverkoren is om de stad te veroveren. Scènes uit zijn kindertijd hebben bijvoorbeeld bijna altijd wel iets te maken met de toekomstige val van de stad. Het is natuurlijk lastig om teleologische aspecten uit lineaire verhalen te krijgen, en dat geldt zeker voor een verhaal waarin de climax de val van Constantinopel is. Maar dit zal iets zijn wat historici specifiek zal opvallen. Voor het kijkplezier ondervond ik er geen nadelen van.

Rise of Empires: Ottoman is zeker de moeite om te kijken. Voor zowel historici als geschiedenisliefhebbers is de serie interessant en zeer leerzaam. Hoewel de ondersteunende rollen en het teleologische karakter de mindere kanten van de serie zijn doen die niet af aan het kijkplezier.

Door Marcel Keurentjes.


Netflix: Rise of Empires: Ottoman (2020)
Met o.a. Charles Dance,Cem Yiğit Üzümoğlu,Tuba Büyüküstün


Marcel Keurentjes (1995) heeft Geschiedenis aan de Rijksuniversiteit Groningen en de Universiteit Leiden gestudeerd. Hij heeft zich gespecialiseerd in de geschiedenis en ontwikkeling van landen in de Niet-Westerse wereld. Hij is hierin vooral gefascineerd door veranderingsprocessen binnen Niet-Westerse landen die ontstonden door eeuwen van contact, samenwerking en conflict tussen de kolonisten en de inheemse bevolking.

Berichten gemaakt 1256

Gerelateerde berichten

Type je zoekwoorden hierboven en druk op Enter om te zoeken. Druk ESC om te annuleren.

Terug naar boven