De Romeinse Limes, Hugo de Groot en de Watersnood van 1953: het zijn allemaal vensters in de Canon van Nederland. Vijftig vensters, verdeeld over tien tijdvakken, geven een samenvatting van de Nederlandse geschiedenis en dienen als ‘inspiratie’ voor het geschiedenisonderwijs.
Kritiek op de Canon
Snel na de lancering van de Canon volgde de kritiek: de keuze voor de vensters zou arbitrair en te rooskleurig zijn, de Canon zou één interpretatie van het verleden opleggen en de samenhang tussen de vensters was volgens sommige historici ver te zoeken. In reactie op de landelijke Canon kwam er daarom ook een Zwarte Canon, een christelijke Canon en een canon met een kleine c. Bovendien heeft bijna iedere stad en provincie een eigen Canon ontwikkeld.
De landelijke Canon was volgens de commissie van Oostrom bovendien niet statisch en dus werd de Boekdrukkunst vanwege kritiek
Tijd voor herziening van de Canon
In de tien jaar die volgden bleef het echter betrekkelijk stil rond de Canon, en veranderde er nog minder. Wij vinden het daarom de hoogste tijd dat een nieuwe generatie Jonge Historici kritisch naar de Canon kijkt. Ben jij bezig met de educatieve master, geschiedenisdocent of op een andere manier betrokken bij de Canon(s), en heb je een mening over de functie en de huidige indeling? Laat die dan nu horen! Welk venster ontbreekt volgens jou in de landelijke canon en zou zeker (meer) aandacht verdienen in het Nederlandse geschiedenisonderwijs? En ten koste van welk venster zou deze toevoeging dan moeten gaan?
Werk jouw idee uit in een essay van maximaal 1200 woorden en stuur het voor 30 september op naar info@jongehistorici.nl. Er zijn een aantal mooie prijzen te winnen: een flink boekenpakket, publicatie op onze website en de kans om op 21 oktober het essay tijdens de Maand van de Geschiedenis voor te dragen tijdens een live debat over de canon in Canoncafé Dudok in Arnhem.
