Scriptie: Fiore Schuthof. Empty Promises in Post-Apartheid South Africa. The inability of the labor and tenure legislation to protect South African farmwomen.

EERST DE LONGREAD LEZEN? DEZE VIND JE HIER.

Onder de Apartheid hadden vrouwelijke landarbeiders te maken met stelselmatige onderdrukking. Nelson Mandela was de voornaamste voorvechter in de strijd voor rechtsbescherming voor deze groep. Na de democratische verkiezingen in 1994 werd Mandela verkozen tot president van het land – en werden de rechten van werknemers in de landbouwsector voor het eerst in de geschiedenis van Zuid-Afrika opgenomen in de grondwet.

In deze scriptie maakt Fiore Schuthof duidelijk dat de land- en arbeidsrechten van Zuid-Afrikaanse vrouwelijke landarbeiders systematisch geschonden worden. De Zuid-Afrikaanse wetgeving blijkt niet in staat om deze vrouwen te beschermen. In het wetenschappelijk debat heerst een tendens om dit te verklaren aan de hand van Zuid-Afrika’s geschiedenis van kolonialisme en apartheid. Het doel van deze studie is om te onderzoeken of het onvermogen van deze wetgeving om vrouwelijke landarbeiders te beschermen verklaard kan worden aan de hand van een intersectionele analyse. Deze analyse bestudeert de invloed van ‘ruraliteit’ en gender op de legale positie van vrouwelijke landarbeiders. De wetten die bestudeerd worden zijn de Labour Relations Act (LRA) 66 en de Extension of Security of Tenure Act (ESTA). De studie laat zien dat deze wetten veronderstellen dat de termen ‘employees’ en ‘occupiers’ betrekking hebben op mannelijke arbeiders die beschikken over vaste contracten en wonen in stedelijke omgevingen. Door deze heersende perceptie worden vrouwelijke landarbeiders buitengesloten van rechtelijke bescherming.