Scriptie: Koen Uffing. ‘Witness to human folly.’ Lyndon Johnson’s rhetoric

EERST DE LONGREAD LEZEN? DEZE VIND JE HIER.

 

De ambtstermijn van de Amerikaanse president Lyndon Johnson (1963-1969) wordt gekenmerkt door binnenlands succes en buitenlands falen. Johnson zette zich in het binnenland succesvol in voor uitbreidingen van de sociale zekerheid, omvangrijke armoedebestrijding en de afschaffing van raciale segregatie. In het buitenland was hij (deels) verantwoordelijk voor de mislukte Vietnamoorlog, waarbij Amerikaanse legers niet in staat bleken om oprukkende troepen uit het communistische Noord-Vietnam een halt toe te roepen. Het oordeel van historici is aldus helder: Johnson ‘slaagde’ met zijn binnenlandse agenda, maar ‘faalde’ met zijn buitenlandbeleid.

In deze scriptie trekt Koen Uffing deze historiografische tweedeling tussen Johnsons binnen- en buitenlandse politiek in twijfel. Aan de hand van een analyse van Johnsons retoriek toont hij aan dat de Amerikaanse president in zijn toespraken regelmatig binnen- en buitenlandse prioriteiten met elkaar versmolt. Concreet betekent dit dat Johnson zijn Vietnambeleid presenteerde als ware een verlengstuk van zijn binnenlandse agenda. In deze context sprak Johnson veelal over een universalistische vorm van sociale rechtvaardigheid, waarbij de nadruk werd gelegd op het belang van armoedebestrijding en ontwikkelingshulp. Als slotsom beargumenteert Uffing aldus dat het historiografisch dominante onderscheid tussen Johnsons binnen- en buitenlandse politiek niet te herleiden is tot de woorden van de president zelf.

Berichten gemaakt 1231

Eén gedachte over “Scriptie: Koen Uffing. ‘Witness to human folly.’ Lyndon Johnson’s rhetoric

Reacties zijn gesloten.

Gerelateerde berichten

Type je zoekwoorden hierboven en druk op Enter om te zoeken. Druk ESC om te annuleren.

Terug naar boven