Scriptie: Hadewijch Zwart, ‘De brede weg’ (1946): religieuze inkeer of laatste redmiddel?

EERST DE LONGREAD LEZEN? DEZE VIND JE HIER.

 

[dropcaps round=”no”]D[/dropcaps]e Groningse SD’er Harm Bouman (1917-2000) schreef in gevangenschap zijn memoires. Na zijn vermeende religieuze bekering bekritiseert Bouman in maar liefst 250 pagina’s zijn vroegere ik en beschrijft hij hoe hij na de oorlog het moeilijk begaanbare en juiste pad gevonden heeft. Waarom deed Bouman dit en is er sprake van self-fashioning? Ondanks het beeld van berouwvolle zondaar dat Bouman van zichzelf probeert te schetsen, worden direct zijn andere motieven duidelijk. Bouman was niet alleen een belangrijke getuige maar moest zelf nog veroordeeld worden voor zijn daden tijdens de Tweede Wereldoorlog. Ook bespreekt Bouman uitvoerig hoe hij zijn gehele leven een sterke drang tot liegen heeft gehad. Hoewel hij volhoudt hier dankzij zijn inkeer vanaf te zijn gekomen, maakt deze informatie de lezer van de ‘herinneringen’ des meer wantrouwig. Bouman heeft niet alleen de lezer misleid en van zijn inkeer willen overtuigen, hij heeft met name zichzelf misleid.

http://issuu.com/jongehistorici/docs/60_hadewijch_zwart?e=3845706/36711117

Berichten gemaakt 1260

Eén gedachte over “Scriptie: Hadewijch Zwart, ‘De brede weg’ (1946): religieuze inkeer of laatste redmiddel?

Reacties zijn gesloten.

Gerelateerde berichten

Type je zoekwoorden hierboven en druk op Enter om te zoeken. Druk ESC om te annuleren.

Terug naar boven